Reflexen en reflexintegratie

Wat is reflexintegratie?

Soms loopt de ontwikkeling van een kind nét even anders dan verwacht. Bewegingen of gedragingen die vanzelf zouden moeten ontwikkelen, kosten extra moeite of lijken niet goed te lukken.

Reflexintegratie kijkt naar de basis: de automatische reflexen waarmee ieder mens wordt geboren. Door deze reflexen spelenderwijs opnieuw aan te leren, kunnen lichaam en brein weer beter samenwerken.

Het resultaat? Meer rust, meer balans en meer zelfvertrouwen.

Lichaam en brein in balans

Reflexintegratie is een methode die helpt bij het verbeteren van bewegingen en het functioneren van het zenuwstelsel. Als baby word je geboren met allerlei automatische reflexen, zoals de grijpreflex of het zoekreflex. Normaal gesproken worden deze reflexen geïntegreerd in het zenuwstelsel naarmate een kind groeit. Dit betekent dat ze ‘plaats maken’ voor meer bewuste bewegingen en vaardigheden, zoals kruipen, lopen, lezen en schrijven.

Soms verloopt de ontwikkeling van de reflexen anders. Door stress tijdens de zwangerschap, een snelle bevalling, ziekte of gebrek aan beweging in de vroege kindertijd, kan het zijn dat een reflex actief blijft. Dit kan voor allerlei problemen zorgen, zoals:

• Concentratieproblemen of moeite met stilzitten
• Onhandigheid en slechte balans.
• Moeite met leren, zoals dyslexie of problemen met rekenen
• Faalangst en weinig zelfvertrouwen.
• Overprikkeling en moeite met emoties reguleren

Reflexintegratie helpt om die reflexen alsnog op de juiste manier te verwerken, zodat je lichaam en brein beter kunnen samenwerken.